Ο σύγχρονος μουσικός παραγωγός εχει πλέον στα χερια όλα τα εργαλεία που χρειάζεται με λίγη απλή αναζήτηση και σε χαμηλό κόστος μιας και όλα βρίσκονται στο διαδύκτιο. Αυτά που ονομάζουμε Plugins και ψηφιακές βιβλιοθήκες σε συνεργασία με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή μπορούν να αποτελέσουν ένα πλήρες λειτουργικό παραγωγικό στόυντιο ικανό να αποδόσει παραγωγές σε επίπεδα πολύ υψηλά εαν ο χρήστης γνωρίζει και είναι εκπαιδευμένος στην χρήση των προγραμμάτων.
Οι δυνατότητες σήμερα είναι απεριόριστες και σαν να μην έφτανε αυτό, κάθε μήνα ολο και κατι καινούριο θα κυκλοφορήσει που θα του προσφερει επιπλέον επιλογές στην μουσική παραγωγή. Ετσι έχοντας απλά στη διαθεση μας ενα πρόγραμμα, synthesizers, samples και επεξεργαστές ήχου (eq, compressor, delay, reverb) μπορουμε να φτασουμε γρηγορα στην ολοκλήρωση ενος μουσικού κομματιού.
Όταν λέμε ολοκλήρωση δεν εννοούμε φυσικά το τελικό αποτέλεσμα που κυκλοφορεί απο δισκογραφικές Εταιρίες υψηλών απαιτήσεων μιας και πάντα προτείνεται η περεταίρω αναλογική επεξεργασία για να φτάσει το κομμάτι να αποδόσει την πιστότητα και τον όγκο που αναζητουν οι ακροατές και οι djs όταν οι πρώτοι ακούν και οι δεύτεροι το παίζουν στα σετ τους.
Το ζητούμενο είναι πάντα να έχουμε τη μέγιστη απόδοση και αυτό πρέρχεται άπο μια διαδικασία που ονομάζουμε «layering». Συνήθως στο τελος, οταν κανουμε μια συνολικη ακροαση πολλες φορες νιώθουμε οτι το κομμάτι μας δεν ακουγεται όπως οι υπόλοιπες παραγωγές ή δεν εχει τον ιδιο στιβαρό όγκο. Κάποιοι θα πουν οτι η παραγωγή μας χρειάζεται μια καλη μίξη και είναι έτοιμο…
Εν μέρει ισχύει και αυτο, αλλα αν ανατρέξουμε πισω στην παραγωγη μας με λίγη προσεκτική ακρόαση, υπάρχει περίπτωση να διαπιστώσουμε πως οι ήχοι μας ειναι φτωχοι ή πως υπαρχει περιπτωση να μη συμβαδιζουν με την σημερινή τάση. Αυτό είναι μία απο τις πιθανότερες αιτίες που οδηγούν τον ακροατή να δυσανασχετίσει ή να νιώσει πως το αποτέλεσμα δεν είναι το καλύτερο δυνατό.
Παλαιότερα, κυρίως λόγω της τεχνολογίας δεν υπήρχε η ποικιλία μουσικών οργάνων στο σύνολο που υπάρχει πλέον, πλην μερικών εξαιρέσεων. Έτσι μετά απο καποιο σημειο η παραγωγές ενώ ειχαν την δυναμική να ξεχωρίσουν, δηλαδή η ιδέα ήταν καλή, υστερούσαν και αυτο προέκυπτε σαν πρωτη περίπτωση απο τις προτιμήσεις των ήχων του εκάστοτε μουσικού ή παραγωγού ή την έλειψη τους, που με την επιμέλεια του και τη βοήθεια κάποιου ηχολήπτη στο τεχνικο κομμάτι, έδινε το επιθυμητό αποτέλεσμα δουλέυοντας σε βάθος και με αρκετά τεχνικούς τρόπους προσθέτοντας περισσότερους ήχους στο ίδιο group καλύπτωντας συχνότητες και γεμίζοντας κενά που ο παραγωγός αδυνατούσε λόγω απειρίας ή έλειψης εξοπλισμού και τεχνικής κατάρτησης.
Η μουσικη βιομηχανια ομως παντα εχει την ανάγκη και αναζητεί το καινοτόμο και γρήγορο τρόπο, ωστε να μπορει να προχωρήσει και να εχει καλύτερο ή πιο σύγχρονο ηχο. Με τη νέα τεχνολογια λοιπόν τα πράγματα άλλαξαν, μας δώθηκε η δυνατότητα να επεξεργαστούμε παράλληλα πολλούς ήχους και έτσι ο μουσικός παραγωγός μπορει να δημιουργήσει πιο εμπλουτισμένους ήχους και πολύ πιο όμορφα δεμένους μεταξύ τους και να προσφερει στον ακροατή ενα νεο και καλό αποτέλεσμα με την σωστή χρήση του εξοπλισμού οπως προαναφέραμε. Αυτή η τεχνοτροπία είναι γνωστή ως layering και είναι αυτή που μας προσφέρει σήμερα το ηχητικό αποτέλεσμα που θαυμάζουμε τόσο σε μια παραγωγή υψηλού επιπέδου.
Ας πάμε σε ένα παραδειγμα: Το πιάνο μπορεί να αποτελέιται απο 3 ήχους μαζι, το synthesizer στο drop του κομματιου να αποτελειται απο 5 ξεχωριστούς ήχους που ακούγονται ως ένας χωρίς να έχουν παιχθεί με τον ίδιο τρόπο, το kick απο 2 ήχους και τα snares να είναι στο σύνολο τους 4 ήχοι που παλι ακούγονται ως ένας.Μπορει να ακούγεται απλό στον μέσο ακροατή ως παραγωγή αλλά ο παραγωγός οφείλει να κατέχει την κατάρτηση ώστε να προσφέρει ενα άριστο και σωστό τελικό αποτέλεσμα χρησιμοποιόντας ταιριαστούς ήχους που στο σύνολο να αποδίδουν μια γεμάτη, στιβαρή μουσική σύνθεση.
Ο τρόπος για να το επιτύχουμε είναι συνδυαστικός. Ξεκινόντας πρεπει να επιλέξουμε καλά ηχητικά δείγματα (samples) για το μουσικό ειδος που μας ενδιαφέρει. Στη συνέχεια θα πρέπει να τα επεξεργαστούμε ένα προς ένα όσο καλύτερα μας επιτρέπει το αυτί και ο εξοπλισμός μας για να τους δώσουμε την τελική μορφή μέσα στο κομμάτι. Στη συνέχεια θα πρέπει να αποφασίσουμε τη χρηση equalizer καθώς και τον τρόπο που με αυτό θα επέμβουμε στις επιμέρους συχνοτικές περιοχές που εμφανίζεται ο κάθε ήχος γιατι δεν θελουμε να χαλασουμε αυτο που πάμε να φτιάξουμε, αλλα να το κάνουμε ακόμα πιο πλούσιο και πολύχρωμο ηχητικά.
Η αμέσως επόμενη κίνηση θα ειναι να καθοριστούν οι εντάσεις μεταξύ των ήχων σας στο ανάλογο group. Είναι κάτι που πρέπει να γίνει απο τον παραγωγό και είναι εξαιρεικά βασικό καθώς θα επιτρέψει την αρμονική συνύπαρξη του κάθε ήχου για να εξυπηρετήσει τον ρολο που του εχέτε δώσει. Είναι μια διαδικασία που συχνά μπερδεύεται με την λεγόμενη τελική μίξη του κομματιού. Αν δεν γίνει σωστά το layering και αφήσουμε όλους τους ήχους στην ιδια ένταση ή σε κοντινές τιμές μεταξύ τους μπορει επέλθει μεγάλη σύγχυση στο συνολο παρα καλύτερο ηχητικο αποτέλεσμα, και τα πράγματα μετά δυσκολέυουν καθώς η ιδέα χάνεται μέσα στον όγκο της πληροφορίας.
Αυτό είναι ένα καλό έναυσμα για να μπειτε στον κόσμο και την λογική του layering. Η συνεχεια εχει να κανει με το πως θέλετε να πλαισιώσετε την μουσικη παραγωγη σας κάτι το οποίο είναι ξεκάθαρα προσωπικό ζήτημα επιλογής. Χρειαζόμαστε για παράδειγμα ενα πολυ βαρύ πιάνο, γεμάτο παρουσία και αρμονικές στο σύνολο του; Θέλουμε να ακούγεται σαν να περιέχει ενα attack bass ή μεγαλύτερο sustain οπως εχουν τα synthesizers;
Αυτές οι απαντήσεις θα πρέπει να δωθούν απο εσας και μόνο. Με τη σειρά μας αυτο που θα σας τονίσουμε είναι να δώσετε προσοχή και να μην κινηθείτε στην ίδια οκτάβα (πιάνο), γιατί το μονο που θα καταφέρετε είναι να μην έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το layering δεν είναι κάτι τόσο απλό τις περισσότερες φορές μιας και πρέπει να έχετε καλές μουσικές γνώσεις και ηχοληψίας, ώστε να είστε σε θέση να καταλάβετε αν δώσατε το σωστο αποτέλεσμα στην παραγωγη σας έτσι στη τελική μιξη να πάρετε το αποτέλεσμα που επιθυμείτε.
